Podczas swojej historii krzywiecka szkoła mieściła się w kilku budynkach. Zapewne w okresie szkolnictwa parafialnego nauka odbywała się w pomieszczeniu na organistówce, a podczas nauki niedzielnej w kościele.
W momencie powstania Szkoły Jednoklasowej zbudowano budynek szkolny w północnej pierzei rynku [zdjęcie poniżej]. Była to jedna klasa przedzielona korytarzem. Po drugiej stronie znajdowało się mieszkanie dla nauczyciela. W 1903 r. budynek został wyremontowany i pokryty blachą dzięki fundacji Jana Zachariasiewicza znanego pisarza i publicysty, który rezydował w Krzywieckim dworze. Tak to wydarzenie jest opisane w Tygodniku Ilustrowanym: Był dobrodziejem szkoły miejskiej, uczestniczył we wszystkich aktach i uroczystościach, nie dalej jak przed 3 laty za honorarium, uzyskane za ostatnią powieść „Orion i Chryzantema”, sprawił szkole nowy dach ogniotrwały i wyposażył ją w przybory naukowe (…)
W momencie powstania Szkoły dwuklasowej brakowało pomieszczeń toteż były wynajmowane dwie sale. Jedna od Stefana Strońskiego, który miał swój domek na dzisiejszej posesji p. Lekkiego oraz w innych miejscach np. ochronce. Wykorzystywano piwnicę po browarze na ćwiczenia gimnastyczne. Taka sytuacja miała miejsce do czasu II wojny światowej.
W okresie przedwojennym zaczęto myśleć o budowie nowej szkoły, gdyż "stara" była za mała w stosunku do liczby uczących się dzieci. Kwestię tę podnosił również Inspektorat z Przemyśla, który stwierdzał, że warunki pracy szkoły w Krzywczy są bardzo ciężkie i zaleca się budowę nowej szkoły, co ze względów finansowych gromady było bardzo trudne, gdyż nie miała ona żadnych dochodów. Grunt wskazany przez gromadę należał do proboszcza i znajdował się obok głównej drogi. 6 X 1938 r. ks. proboszcz sprzedał pole pod budowę szkoły w Krzywczy o pow. 3/4 morga za 600 zł. Pole przeznaczone na budowę szkoły znajdowało się powyżej plebani, gdzie w chwili obecnej stoją zabudowania p. Tadeusza Turka. Zwieziono już kamienie oraz zgromadzono drewno i deski na ten cel. Jednak wojna przerwała tę tak potrzebną inicjatywę.
W 1940 r. na miejscu starej szkoły wybudowano nowy budynek o dwóch klasach i pomieszczenie na piętrze na mieszkanie dla nauczyciela. Budynek ten był wykorzystywany po wojnie do roku 1999 i jeszcze rok przez Publiczne Gimnazjum. W okresie tuż po zakończeniu II wojny światowej nauka odbywała się również w pomieszczeniach dworu i u p. Legenca.
Gdzieś około roku 1946 Rada Gminny postanowiła przeznaczyć na szkołę działkę i budynki po plebanii greckokatolickiej, gdzie szkoła funkcjonowała do 2014 r. [zdjęcie poniżej]. Około roku 1967 przebudowano budynek gospodarczy zyskując dwie klasy. Wyremontowano również istniejący za nim budynek adaptując na ubikacje i pomieszczenie na opał.
Gdzieś w początkach lat 80 tych XX w. zdecydowano, że szkoła będzie budowana. Nie wiem przez ile lat robiono plany, gdyż inwestorem było Kuratorium Oświaty w Przemyślu. W przypływie entuzjazmu w czynie społecznym zwieziono nawet żwir ze Sanu. Ale, jak decyzja zapadła to budowę rozpoczęto. W roku 1989 wybudowano fundamenty, następnie z wielkim mozołem budowano dalej. W stanie surowym budynek stał kilkanaście lat. Później budowę od Kuratorium przejęła Gmina w Krzywczy. I znowu przez kilka lat trwały prace. Reforma oświaty wymusiła na Gminie przyspieszenie prac i ostatecznie Gimnazjum oddano do użytku 1 IX 2000. Od 1 IX 2014 mieści się w budynku Zespół Szkół w którym uczą się uczniowie Szkoły Podstawowej i Gimnazjum.
Piotr Haszczyn [maj 2019 r.]
Zapraszamy na blog - http://krzywcza.blogspot.com/