Jak wynika z materiałów historycznych w pobliskim mieście Dubiecku w XVI i XVIII w. istniało szereg cechów, które rozciągały swoje zwierzchnictwo nad rzemieślnikami pracującymi w dobrach Krasickich, m.in. i w Krzywczy. Przynależność do cechu była przymusowa, co miało swoje złe i dobre strony. Do dobrych należy bliskość ośrodka, który kształcił kadrę rzemieślniczą w kilku kierunkach. Czas nauki dla kuśnierzy trwał głównie trzy lata. Nauka kończyła się wyzwolinami ucznia przed starszyzną cechową. Od tego czasu uczeń mógł pracować na własną rękę. W latach 1625-1673 w Krzywczy pracowało 7 mistrzów kuśnierskich: Waśko Szydłowski, Sieńko Szum, Tymko Abryka, Panko z Krzywczy, Wasyl Czarczyk , Teodor Sabatowicz, a udokumentowana praca rzemieślników specjalności kuśnierskiej sięga roku 1587.W tym roku wpisano do rejestru cechu dubieckiego rzemieślnika, który mógł pracować we własnym zakładzie w Krzywczy. Do roku 1625 pracowało w Krzywczy 6 rzemieślników kuśnierskich. Zakres wyrobów kuśnierskich nie był duży. Najczęściej szyto kożuchy z baraniej skóry, a rzadziej futra, serdaki, czapki oraz inną galanterię.
Oprócz branży kuśnierskiej, która w miejscowości była dość znacząco reprezentowana, nie było większych skupisk innych rzemieślników. Wiadomo jednak, że byli młynarze, gdyż w Krzywczy w XV w. było 2 młyny, a później jeden. Byli również olejarze ( 1670), garbarze ( 1671), garncarze (1782). Dobrze rozwinięta była także branża tkacka. Dzięki temu kwitła na tych terenach uprawa lnu oraz produkcja płótna lnianego. Rozwinięta była także produkcja alkoholu, co było opodatkowane tzw. podatkiem czopowym .W 1744 rzemieślnicy płacili za to sumę 181 zł ,także w 1751 r. była płacona taka sama kwota.
Kupcy z Krzywczy sprzedawali swoje towary na rynku lwowskim .W latach 1669-1700 było to 7 transportów. Obroty handlowe ze Lwowem w latach 1669-1772 małego miasteczka jakim była Krzywcza wynosiły 36 masy towaru w sztukach, co dawało ogółem 1,51 % całego obrotu na rynku lwowskim w tych latach.
Inne specjalności rzemieślnicze w Krzywczy w drugiej połowie XVII i XVIII w., zasługujący na wzmiankę to :szewcy, krawcy, kowale, stolarze.
Z pewnością materiał badawczy dotyczący rzemiosła krzywieckiego jest bardzo szeroki i zasługuje w przyszłości na szersze ujęcie zarówno tematyczne jak i rozpięcie czasowe.
RZEMIEŚLNIKÓW W KRZYWCZY W LATACH MIĘDZYWOJENNYCH DO 1939 R.
Specjalność Wykaz imienny
Piekarze Frider, Glitsman Joshep, Szperben Moses, Flander, Rosner, Jankiel Ryngiel
Rzeźnicy Akielaszek Julian, Leon Włodek i Dudziński Stanisław, Fedyk Jan, Aron Rabs, Izaak Rabs
Młynarze Śmiałkowski Tadeusz (Wł. dworu)
<Kucharze Jan Kwasiżur (dwór)
Garbarze Kic Pitr
Szewcy Wojciech Wesołowski, Bukowski Stanisław, Dudziński Józef, Moses Ringiel, Kic Piotr, Śmiszko Nestor, Śmiszko Andrzej, Dziuba Franciszek, Hurko Maksymilian, Sitnik Piotr, Pusz Jan, Piotr Orłowski, Daniel Orłowski
Płociennicy po wojnie Trwanicki Wojciech, Trawnicki Michał
Krawcy Dawid, Raps Bernard, Abrumbenia, Ungier Joseph, Bukowski Walerian, Marian Noworolski.
Stolarze Konoszyński, Kajetan Mierzwa, Wójtowicz Józef, Orłowski Włodzimierz, Menciński Karol
Snycerz Kajetan Mierzwa
Bednarze Bukowski Andrzej, Orłowski Piotr, Gąska Jan, Pantuła Roch, Gąska Józef, Gąska Marcin, Gąska Kazimierz, Bolesław Rogosz, Akielaszek Józef, Chorążykiewicz Jan
Blacharze Błotnicki Włodzimierz, Błotnicki Józef, Jan Wesołowski
Kowale
Druciarz Pyś Jan
Malarz pok. Bochniak Jan, Bochniak Franciszek
Murarze Wolański Jan, Wolański Józef, Wolański Józef, Wolański Kazimierz
Szklarze Maciałek Szczepan, Meses Ringiel
Cyrulicy Swat Julian, Padłowski Ludwik, Kic Piotr
Woźnica Jan Kołodziej, Mezgier Florian -Dwór
Muzykanci Wójtowicz Jan - skrzypce, Karol Wesołowski - skrzypce, Józef Orłowski - bas, Frankowski Roman - klarnet, harmonia - Barnach, Stefan Kic, Henryk Dudziński.
ROZWÓJ RZEMIOSŁA W KRZYWCZY W XVII I XVIII w.
- Szczegóły
Piotr Haszczyn